Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
opustoszały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który został opuszczony przez ludzi; wyludniony, bezludny, opuszczony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opustoszałe osiedle, miasto. Opustoszały budynek, dom. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opustoszały — «opuszczony, nie zamieszkany, pusty, bezludny» Opustoszałe domy, ulice. Opustoszałe miasto. Opustoszała wieś … Słownik języka polskiego
opuszczony — opuszczonyczeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. opuścić (p.) opuszczony w użyciu przym. 1. «taki, którego wszyscy opuścili, porzucili, zostawili samego; osamotniony» Opuszczone dziecko. Opuszczona żona. 2. «zaniedbany, zniszczony,… … Słownik języka polskiego
pustawy — «prawie pusty, niezupełnie zapełniony; prawie całkowicie wyludniony, opustoszały» Pustawy pokój. Pustawa ulica, widownia. Pustawe obszary … Słownik języka polskiego
pusty — puści 1. «niczym nie napełniony, nic nie zawierający; przez nikogo nie zajęty, nie zaludniony; bezludny, opustoszały» Puste pudełka, szklanki. Pusty żołądek. Pusty dom, wagon. Ulice prawie puste. Puste miejsce. Pusty teren. ∆ muz. Pusta struna,… … Słownik języka polskiego
wymarły — wymarłyrli 1. «o grupie, gatunku: taki, który wymarł, wyginął; współcześnie nie żyjący, nie istniejący» Wymarły szczep, naród. Wymarła rodzina. Wymarłe gatunki zwierząt. 2. «opuszczony przez wszystkich żyjących; opustoszały» Wymarły dom. Wymarłe… … Słownik języka polskiego
opuszczony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, opuszczonyczeni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, którego opuszczono, porzucono; pozostawiony sam sobie, osamotniony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opuszczony przez wszystkich.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wymarły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wymarłyrli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który wyginął, wymarł, przestał istnieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wymarłe gatunki roślin, zwierząt. Wymarłe plemiona słowiańskie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
